Άρης  Πετρούπολης: Ένας σύλλογος που θέλει να «ζήσει» με την ακαδημία του

Το ZonePress εννοείται και αυτό το μήνα δεν παρεκκλίνει από την αγαπημένη σας συνήθεια, που είναι τα αφιερώματα σε ερασιτεχνικά σωματεία, αφού εκεί είναι η βάση του ελληνικού μπάσκετ. Ο Άρης Πετρούπολης είναι μία ομάδα, που τα περασμένη έτη ήταν σε εθνικές κατηγορίες, όμως από το 2018 λειτουργεί σαν ακαδημία και τον ενδιαφέρει να βελτιώνει παιδιά, που είτε θα στελεχώσουν το ανδρικό τμήμα στις κατηγορίες της ΕΣΚΑ, είτε θα πάρουν μεταγραφή σε σύλλογο μεγαλύτερης κατηγορίας.

Ο Υπεύθυνος Ακαδημιών Ηλίας Αρχιμανδρίτης μας λέει όλα όσα αφορούν την ομάδα του, ενώ είναι περιττό να σχολιάσουμε πόσο αγαπάει τα μικρά παιδιά, που θέλουν ν’ ασχοληθούν με το μπάσκετ. Ο 39χρονος κόουτς ξεκίνησε την καριέρα του το 2013 στον Πανελλήνιο, έχοντας πολλά τμήματα ακαδημιών, ενώ στο Αιγάλεω ήταν στις ακαδημίες και βοηθός του Κώστα Ρουμελιώτη στο ανδρικό τμήμα. Από το 2015 μέχρι το 2019 ήταν στις νεανίδες και στις κορασίδες του Παναθηναϊκού, όπου κατέκτησε δύο πρωταθλήματα Ελλάδος στις κορασίδες κι ένα πρωτάθλημα στην κατηγορία των Νεανίδων. Κατανοείτε πως μιλάμε για έναν κόουτς, που έχει εμπειρία από άνδρες και γυναίκες κι αυτό όπως και να το κάνουμε λέει πολλά.

Μεγάλο κομμάτι του Άρη Πετρούπολης είναι και η πρόεδρος Ελισάβετ Φάσουρα, η οποία υπηρετεί πολλά χρόνια το ερασιτεχνικό μπάσκετ και δεν είναι τυχαίο πως διατέλεσε αντιπρόεδρος στην ΕΣΚΑ και τώρα εκτελεί χρέη ταμία στη μεγαλύτερη Ένωση της Ελλάδος. Το όραμα της ταυτίζεται μ’ εκείνο του Ηλία Αρχιμανδρίτη και θέλει έναν Άρη αυτάρεσκο, υγιή οικονομικά, όπου θα χρησιμοποιεί ως επί το πλείστον τα δικά του παιδιά στα πρωταθλήματα της ΕΣΚΑ. Αγαπάει πολύ το μπάσκετ και τα έργα της μιλούν από μόνα τους στον Άρη Πετρούπολης.

Πες μας λίγο πότε ξεκίνησε η ενασχόληση σου με τον σύλλογο και πως γίνεται ένας άνθρωπος να έχει την εποπτεία για τα πάντα;

 «Η συνεργασία μου με τον σύλλογο ξεκίνησε το 2017, όταν βρισκόταν στη Γ’ Εθνική, όμως τα ηνία τα πήρα από το 2018 κι έπειτα, αφού τότε με την Ελισάβετ Φάσουρα συμφωνήσαμε στο να φτιάξουμε τις ακαδημίες μας και μέσα από αυτές να πορευτούμε στις κατηγορίες της ΕΣΚΑ. Στα παλαιότερα χρόνια υπήρχαν αρκετοί παίκτες, που πληρώνονταν, όμως αυτό το μοντέλο δεν είναι το σωστό, αφού τα οικονομικά δεδομένα είναι συγκεκριμένα στο μπάσκετ. Φτιάξαμε μία ακαδημία και επιθυμούμε να στελεχώνεται το ανδρικό μας τμήμα με 3-4 έμπειρους παίκτες και αθλητές από τα τμήματα υποδομής μας. Αυτός είναι ο βασικός μας σκοπός, αυτό πράττουμε εδώ και λίγα χρόνια κι εδώ να τονίσω, πως αν κάποιος παίκτης μας, θέλει να δοκιμάσει την τύχη του ψηλότερα, φυσικά δεν θα του φράξουμε το δρόμο. Ο Κωνσταντίνος Φάσουρας που είναι στο Βελιγράδι σε πανεπιστήμιο, παίζει εκεί μπάσκετ και τον έχουμε «μεγαλώσει» στην ομάδα».

Τι μπάσκετ σας νοιάζει να διδάξετε στα παιδιά; Ποιος είναι ο βασικός σας στόχος και πως το επιτυγχάνετε;

«Καταρχήν να σας ενημερώσω πως η Ακαδημία μας αριθμούσε 150 παιδιά, όταν πρωτοήρθα και πλέον έχουμε 300. Αυτό αυτόματα αποδεικνύει πως ότι προσπαθούμε να πράξουμε, γίνεται πραγματικότητα κι αυτό με χαροποιεί σε μεγάλο βαθμό. Στα παιδοεφηβικά προσπαθούμε ν’ αφήνουμε τα παιδιά περισσότερο ελεύθερα και να μην τους βάζουμε πολλά συστήματα. Εδώ δημιουργήσει ένα πλάνο, στο οποίο προσπαθώ να μάθω ένα συγκεκριμένο μπάσκετ στους νεαρούς αθλητές σε συνεργασία με συναδέλφους-προπονητές, που βρίσκονται στο ίδιο μήκος κύματος μαζί μου. Για παράδειγμα στο κλειστό ίσως να κάνω εγώ προπόνηση, ένας άλλος κόουτς να έχει το τμήμα του και να δουλεύουμε παρεμφερή πράγματα, είτε αυτό λέγεται ατομική τεχνική, είτε spacing, είτε το οτιδήποτε. Επίσης δεν δουλεύουμε καθόλου πικ εν ρολ καταστάσεις σε τέτοιες ηλικίες, αφού επιθυμούμε το κάθε παιδί να μάθει να σκέφτεται, να δρα και να ωριμάζει μέσα σε καταστάσεις αγώνων. Θέλουμε να τους μάθουμε να σκοράρουν, είτε κοντά στο καλάθι, είτε από την περιφέρεια, όμως όχι να τους ελέγχουμε. Τι εννοώ με αυτό; Στο ανδρικό τα πράγματα είναι περισσότερο ελεγχόμενα, έχουμε συστήματα και οι παίκτες υπηρετούν το πλάνο του προπονητή. Θέλουμε να προετοιμάσουμε τους μικρούς μας σιγά σιγά για το τι θ’ αντιμετωπίσουν όταν γίνουν μέλη στο αντρικό μας, όμως πρωταρχικό μου μέλημα είναι να βελτιωθούν. Σίγουρα επιθυμώ ο σύλλογος να μην υποβιβαστεί κατηγορία στους άνδρες, καθώς η Β ΕΣΚΑ είναι ένα πρωτάθλημα σκληρό κι αποτελεί και κίνητρο για πολλούς νεαρούς παίκτες μας. Εδώ να προσθέσω πως η ομάδα μου αποτελείται από αρκετούς προπονητές, είμαστε χρόνια μαζί κι αυτό δεν το συναντάς εύκολα σε ερασιτεχνικά σωματεία. Είναι άκρως επαγγελματικά όσα κάνουμε κι αυτό αποτυπώνεται στο παρκέ».

Το κλειστό βολεύει για όλα τα τμήματα υποδομής, ή χρησιμοποιείτε και άλλα γήπεδα;

«Αυτό είναι ένα πρόβλημα, που θα κάνουμε προπονήσεις σε όλα τα τμήματα κι ευτυχώς έχουμε και ανοιχτό γήπεδο. Τα πιο μικρά τμήματα τα βάζουμε στο ανοιχτό, αφού δεν μας φτάνουν όλες οι ώρες στο κλειστό, λόγω της αύξησης, που σου είπα πιο πάνω της Ακαδημίας. Δεν έχουμε χώρους να βάλουμε και άλλα παιδιά στην ομάδα μας, έχουμε πιάσει ταβάνι, όμως εχθρός του καλού είναι το καλύτερο».

Ύστερα από πέντε χρόνια που λειτουργείτε έτσι την Ακαδημία είστε ευχαριστημένος από τ’ αποτελέσματα;

«Είμαστε πολύ ευχαριστημένοι από την πορεία και τις συνέπειες, της λειτουργίας στον Άρη Πετρούπολης. Το έργο μας το να βελτιώνουμε συνέχεια παίκτες και να τους ανακυκλώνουμε δεν είναι εύκολη διαδικασία, αφού τα νέα παιδιά, θα κάνουν λάθη, που ίσως να είναι εις βάρος κάποιας νίκης ή κάποιου μελλοντικού προβιβασμού, όμως με την πρόεδρο έχουμε συμφωνήσει πως πρωταρχικός μας στόχος είναι η εξέλιξη των παιδιών κι αυτό θα το ασπαζόμαστε χθες, σήμερα και αύριο. Υπάρχουν πολλά παραδείγματα, που αποδεικνύουν πως το έργο μας έχει νόημα, αφού πολλά παιδιά τα βελτιώσαμε κι ήδη αγωνίζονται αλλού. Οι Κώστας Σαξιώνης (ΑΕΚ), Κωνσταντίνος Παπαχρήστος (Δούκας), Νίκος Γιαννακόπουλος (Ίριδα και Άμιλλα), ενώ τώρα πρωταγωνιστούν στην ανδρική μας οι Ιωάννης Σερεπίσος και Κυριάκος Κουτσούκης, κάτι που μας κάνουν ιδιαίτερα περήφανους.

Εδώ να προσθέσω πως προσπαθούμε να τονώσουμε και το γυναικείο στοιχείο στην ομάδα μας. Παλαιότερα είχαμε καλά τμήματα, όμως το βόλει με τον Γυμναστικό Σύλλογο Πετρούπολης, έχει πάρει κορίτσια από το μπάσκετ. Εδώ και λίγο διάστημα έχουμε βελτιώσει τα τμήματα των μίνι και των παγκορασίδων και θέλουμε κι εδώ να κάνουμε παραγωγή παικτριών. Το γυναικείο μας τμήμα είναι στη Β ΕΣΚΑ και θέλουμε να παράγουμε κορίτσια και ν’ ακολουθήσουμε το ίδιο μοτίβο, όπως και στα αγόρια. Προπονητής στις γυναίκες μας είναι ο Μιχάλης Μέτος και η «θηλυκή» ακαδημία μας αριθμεί 70 κορίτσια».

Δεν είναι αναγκαίο να μπουν στο καλεντάρι περισσότερα παιχνίδια, με σκοπό τη βελτίωση των παιδιών;

«Αυτό θα ήταν ότι καλύτερο για το μέλλον των παιδιών μας. Να ψηθούν όσο το δυνατόν περισσότερο, να καταργηθούν οι λίστες που υπάρχουν τώρα και να παίξουν περισσότερα ανταγωνιστικά παιχνίδια. Το Rising Stars δεν έχει βοηθήσει ιδιαίτερα, στον εντοπισμό νέων ταλέντων κι αυτό δεν το καταθέτω εγώ, είναι μία πραγματικότητα. Πρέπει να βρεθεί φόρμουλα για περισσότερα ανταγωνιστικά παιχνίδια, για να βελτιωθούν οι νέοι παίκτες μας και ν’ αποκτήσουν περισσότερες παραστάσεις. Το πρωτάθλημα Under 21 εμάς μας βοήθησε σε μεγάλο βαθμό, πολλοί παίκτες μας βελτιώθηκαν, είδαν τις αδυναμίες τους κι έτσι θα είναι πιο έτοιμοι στις αγωνιστικές μας υποχρεώσεις».

Για ποιο λόγο τα ελληνόπουλα, δεν είναι αθλητικά; Έχουμε πρόβλημα στις σύγχρονες επιταγές του μπάσκετ…

«Έρχεσαι σ’ένα μεγάλο πρόβλημα της χώρας μας, όσον αφορά το μπάσκετ. Η εξωγηπεδική ζωή της νεολαίας δεν είναι ενδείκνυται για να έχουμε καλούς αθλητές, Η διατροφή με τα σουβλάκια και τα μπέργκερ, δεν βοηθάει, ενώ και το θέμα της ξεκούρασης είναι ένα ζήτημα. Πολλά νέα παιδιά είναι με το κινητό στο χέρι δεν κοιμούνται, ενώ δεν έχουν και ως προτεραιότητα το μπάσκετ, αλλά το βλέπουν σαν χόμπι. Πρόσθεσε πως στην Ελλάδα έχουμε μπερδέψει τους προπονητές, με τους γυμναστές. Εμείς στον Άρη Πετρούπολης έχουμε γυμναστή, που έρχεται κάθε βδομάδα και κάνει μία ώρα προπόνηση στα παιδιά. Εγώ είμαι επαγγελματίας προπονητής και δεν μπλέκομαι στα χωράφια των γυμναστών κι έτσι πρέπει να συμβαίνει στις περισσότερες ομάδες. Εγώ κάνω καμπ κάθε Χριστούγεννα, Πάσχα και καλοκαίρι, με αποκλειστικό στόχο τη βελτίωση των παιδιών. Μαζί με δύο συνεργάτες μου, υπηρετούμε ένα πλάνο που έχω φτιάξει εγώ, που διαρκεί για πέντε συνεχόμενες μέρες, κάνω εξειδίκευση σε ντρίμπλα, σουτ μαζί με τη βοήθεια του σωματείου μου. Αυτό το καμπ εξελίσσει τους παίκτες και τους ετοιμάζει για τα δύσκολα παιχνίδια που θα έρθουν μέσα στη χρονιά. Η έξτρα δουλειά που κάνει ο κάθε παίκτης, θα τη βρει μπροστά του, ενώ αντίθετα αν κάτσει 1-2 μέρες, τότε είναι σαν έχασε 15 μέρες μπάσκετ. Δυστυχώς η ελληνική κοινωνία δεν βοηθάει στο να δουλέψουν τα παιδιά απερίσπαστα στις προπονήσεις και αυτό αναγκαστικά πηγαίνει και τη δική μας δουλειά πίσω. Γι’ αυτό εξήγησα πως τα καμπ είναι πολύ σημαντικά και οι αθλητές από τα μίνι μέχρι τους εφήβους έρχονται να βελτιωθούν κι εμείς ευχαριστιόμαστε πολύ αυτό που κάνουμε.»