Το Παγκόσμιο Κύπελλο του 2023 μπήκε στο χρονοντούλαπο της ιστορίας και να πω την αμαρτία μου, δεν ήθελα να τελειώσει. Δεν θα μου λείψουν  τα μεγάλα παιχνίδια μιας και η Euroleague σε λίγο καιρό, θα μας κρατάει συντροφιά, όπως και το ΝΒΑ. Προσωπικά οι διεθνείς διοργανώσεις μ’ έξιτάρουν σε υπερθετικό βαθμό, καθώς παντρεύονται κι αλληλοσυγκρούονται παίκτες από όλο το φάσμα του μπάσκετ.

Η Γερμανία λοιπόν κατέκτησε πολύ δίκαιο τον τίτλο της Παγκόσμιας Πρωταθλήτριας, αφού διέθετε το πιο ισορροπημένο ρόστερ της διοργάνωσης και τον κορυφαίο ηγέτη του τουρνουά. Να με συγχωρεί η μέγιστη καψούρα μου Μπόγκνταν Μπογκντάνοβιτς, όμως ο άσος των Τορόντο Ράπτορς Ντένις Σρέντερ τα έκανε όλα για τη χώρα του. Σκόραρε, μάρκαρε (φοβερά deny στον Μπογκντάνοβιτς στον τελικό) και ήταν ο go to guy του πρωτομάστορα Γκόρντον Χέρμπερτ. Στο περσινό Eurobasket η ήττα στον ημιτελικό από την Ισπανία, ήρθε γιατί οι Γερμανοί δεν ήταν σκληροί σωματικά και πνευματικά, όμως έπαθαν κι έμαθαν.

Στη φετινή διοργάνωση, το μοναδικό παιχνίδι, που κινδύνεψαν πραγματικά ήταν με τη Λετονία, έχοντας τον τίτλο του φαβορί για την πρόκριση στα ημιτελικά του τουρνουά. Ξεπέρασαν τον σκόπελο της παρέας του Ζάγκαρς (τι αρτίστας γκαρντ) κι ύστερα έδωσαν μαθήματα επιθετικού μπάσκετ με τις ΗΠΑ και τακτικής με τη Σερβία. Αυτό το σύνολο παικτών είναι δεμένο, ο Φρανζ Βάγκνερ θα είναι ο επόμενος ηγέτης της «Νάσιοναλμανσαφτ», ενώ οι Ομπστ και Βόιτμαν, είναι από τους αθλητές, που το λέει η καρδούλα τους, όταν εκπροσωπούν τη χώρα τους. Είναι ξεκάθαρο πως και του χρόνου στους Ολυμπιακούς Αγώνες της Γαλλίας, στόχος θα είναι ένα μετάλλιο. Οι Γερμανοί δούλεψαν μεθοδικά, βγάζουν παίκτες και υπηρετούν ένα μπάσκετ, σύγχρονο, επιθετικό, σ’ αντίθεση με ότι κάνουμε εμείς εδώ στην Ελλάδα.

Η δεύτερη θέση της Σερβίας, υπενθύμισε σε όλο τον πλανήτη, πως οι όρλοβι όσες απουσίες κι αν έχουν, θα είναι σχεδόν πάντα ισχυροί. Ναι τους έλειπαν ο Γιόκιτς, ο Μίτσιτς, ο Λούτσιτς, ο Κάλινιτς, ο Ποκουσέφσκι κι όμως λίγο έλειψε να γίνουν Παγκόσμιοι Πρωταθλητές. Ο Μπογκντάνοβιτς είναι παίκτης για τις FIBA διοργανώσεις, ο Μιλουτίνοφ απέδειξε πως είναι κορυφαίος ψηλός και ο Αβράμοβιτς είναι η νέα «ανακάλυψη» του Ζέλιμορ Ομπράντοβιτς. Ο Σέρβος γκαρντ δεν είναι νεαρός (29), όμως ο Ζοτς τον ξεκλείδωσε και τον περιμένουμε στη Euroleague ν’απογειώσει την Παρτίζαν και τον εαυτό του.

Ο Καναδάς είδατε όλοι πως επιθυμεί να μπει στα ψηλά σκαλιά του διεθνούς ανταγωνισμού, το κατάφερε και να είστε βέβαιοι, πως δεν θα σταματήσει εδώ. Έχει αθλητές υψηλών προδιαγραφών και μεγάλο κίνητρο, για ν’ανεβαίνουν στο βάθρο των νικητών.

Δεν θα σχολιάσουμε όλες τις χώρες, όμως η Λετονία κέρδισε τις καρδιές όλων των μπασκετόφιλων, που τα έδωσε όλα, χωρίς να έχει μαζί της τον Κρίσταπς Πορζίνγκις. Προς τιμήν του φόργουορντ των Μπόστον Σέλτικς, ακολούθησε την αποστολή σε όλο το Παγκόσμιο Κύπελλο και στήριξε τις προσπάθειες παικτών και προπονητή σ’ αντίθεση με άλλους σταρ του ΝΒΑ, όπως για παράδειγμα ο Γιάννης Αντετοκούνμπο.

Οι απουσίες των σταρ από το Mundobasket σίγουρα ήταν πολλές, όμως το θέαμα ήταν απολαυστικό και στο μπάσκετ, όπως πάντα το τρόπαιο κατέκτησε η καλύτερη ομάδα και η πιο γεμάτη.

Όσον αφορά τη δική μας Εθνική ομάδα, προσπάθησε, όμως οι συνεχόμενες αρνήσεις πρωτοκλασάτων παικτών (πρώτη φορά είχαμε τόσα ΟΧΙ), μας στοίχισε, αφού η δεξαμένη μας έχει στερέψει επικίνδυνα. Επιπλέον το διαζύγιο Δημήτρη Ιτούδη και Βαγγέλη Λιόλιου, μόνο φιλικό δεν θα είναι και το κλίμα σίγουρα δεν είναι άριστο, όσο και να προσπαθεί να μας πείσει η ΕΟΚ για το αντίθετο.

ΥΓ. Εξαιρετικός ο Τζος Γκίντεϊ, όμως είναι άπειρος σε τέτοιες διοργανώσεις και ο παραγκωνισμός του Ντάντε Έξουμ, στοίχισε στους Αυστραλούς.

ΥΓ2. Δεν μου έκανε εντύπωση ο αποκλεισμός της Γαλλίας. Χωρίς πόιντ γκαρντ που πας ρε Βενσάν Κολέ;