Μπασκετόφιλοι αυτό δεν ήταν γιορτή!
Ολοκληρώθηκε το πρώτο Φάιναλ Έιτ στην ιστορία του ελληνικού Κυπέλλου με τον Ολυμπιακό να κατακτά δια περιπάτου το τρόπαιο και ν’αποδεικνύει πως είναι ο απόλυτος κυρίαρχος των εγχώριών διοργανώσεων εδώ και περίπου ενάμισι χρόνο. Δυστυχώς το αγωνιστικό μέρος της διοργάνωσης, περνάει σε δεύτερη μοίρα, καθώς η επιλογή του Ηρακλείου Κρήτης κρίθηκε αποτυχημένη σε υπερθετικό βαθμό. Όλα τα παιχνίδια πλην του αιώνιου ντέρμπι στον ημιτελικό και του τελικού, διεξήχθησαν μεταξύ συγγενών και φίλων. Η ΕΟΚ είναι απορίας άξιο τι ακριβώς έκανε, για να προμοτάρει τη διοργάνωση και να βελτιώσει το προϊόν της. Μηδέν εις το πηλίκο.
Τα λόγια και τα σχέδια είναι ελπιδοφόρα στη θεωρία, στην πράξη, όμως κρίνονται οι πάντες και τα πάντα. Τα λεγόμενα του υφυπουργού αθλητισμού Λευτέρη Αυγενάκη για γιορτή του μπάσκετ και η αποθέωση στην ομοσπονδία, είναι τουλάχιστον συζητήσιμα κι απορώ, με αυτές τις δηλώσεις. Λέω να προτείνω στους υπευθύνους της ΕΟΚ, να δουν τι συνέβη στις αντίστοιχες διοργανώσεις σε Ισπανία και Ιταλία. Να σας δώσω ένα παράδειγμα; Στον ημιτελικού του ιταλικού κυπέλλου Πέζαρο-Μπρέσια βρέθηκε στο γήπεδο 11.000 κόσμος. Στο παιχνίδι Ολυμπιακός-Παναθηναϊκός στα Δύο Αοράκια, που χωράνε 5.500 ανθρώπους, το γήπεδο δεν γέμισε κι εκεί η ευθύνη βαραίνει την ΕΟΚ, που χωρίς λόγο και αιτία, δεν έφερε τους ανθρώπους που διψάνε για μπάσκετ στο κλειστό. Νομίζω δεν χρήζουν ανάλυσης τα πανάκριβα εισιτήρια της διοργάνωσης, για τα οποία πολύς κόσμος διαμαρτυρήθηκε. Δεν βγήκε κάποιος να μας εξηγήσει τον λόγο, που σε μία κοινωνία, που παλεύει να τα βγάλει πέρα, της λένε αν θες να δεις το Κύπελλο πλήρωσε αδρά. Το μπάσκετ δεν είναι για λίγους, αλλά για πολλούς κύριοι. Η ΕΟΚ είναι φανερό πλέον, πως μικραίνει το μπάσκετ, όσο το δυνατόν περισσότερο κι αυτό δεν το καταθέτουμε εμείς, αλλά όλοι όσοι υπηρετούν το άθλημα από οποιοδήποτε πόστο. Δηλαδή το να διεξαχθεί το Φάιναλ Έιτ στο γήπεδο του Άρη, που γεμίζει κάθε Σαββατοκύριακο ήταν δύσκολο; Μάλλον τα Δύο Αοράκια, είναι το μοναδικό γήπεδο, που διεξάγονται τέτοια μίνι-τουρνουά, δεν υπάρχουν άλλα στην Ελλάδα.
Όσο και να προσπάθησαν να μας πείσουν πως το Φάιναλ Έιτ (είναι ορθό που άλλαξε μορφή το Κύπελλο) ήταν γιορτή, εμείς θα διαφωνήσουμε, όπως και πολλοί μπασκετάνθρωποι. Το Κύπελλο ήταν μία διοργάνωση του ποδαριού σαν τον Ολ Σταρ Γκέιμ του ΟΑΚΑ, που γρήγορα θα ξεχαστεί να είστε σίγουροι.
Πάμε και στα αγωνιστικά δρώμενα, όπου στο Περιστέρι αξίζουν πολλά συγχαρητήρια, για τον πρώτο τελικό της ιστορίας του, αν και ήταν λίγο τυχερό, αφού στους τέσσερις, βρήκε μία ΑΕΚ μισή κι άδεια στη ρακέτα, ενώ έχασε Ουίλιαμς και Στρέλνιεκς κατά τη διάρκεια της αναμέτρησης.
Ο Σάσα Βεζένκοφ είναι με διαφορά από τον δεύτερο ο καλύτερος παίκτης της Ευρώπης για την τρέχουσα αγωνιστική σεζόν κι αν δεν έχει κάποιο τραυματισμό, δεν χάνει από καμία διοργάνωση το βραβείο του MVP. Ο άνθρωπος εκτελεί σουτ με ή χωρίς ισορροπία με χειρουργική ακρίβεια κι όμοιος του δεν νομίζω να υπάρχει στην Ευρώπη. Για τον Παναθηναϊκό δεν υπάρχει λόγος να γράψουμε κάτι διαφορετικό. Ο σύλλογος νοσεί βαριά, ο προπονητής δεν έχει κίνητρο, οι παίκτες είναι ξενερωμένοι και μπερδεμένοι και δεν υπάρχει κανείς να τους εμπνεύσει και να τους δώσει κίνητρο. Μηδέν οξέα και μηδέν λιπαρά σε όλα τα επίπεδα. Να μας απαντήσει η ομάδα του τριφυλλιού, τι συμβαίνει και οι Έλληνες παίκτες, δεν αγωνίζονται ή αγωνίζονται ελάχιστα. Το πλάνο ελληνοποίησης παίρνει ξανά αναβολή;
ΥΓ. Πολύ όμορφη η πρωτοβουλία της ΕΟΚ να δώσει βήμα και χαρά σε ανθρώπους με προβλήματα όρασης. Το μπάσκετ είναι για όλους και αυτό όντως αποδείχτηκε στο Ηράκλειο. Πολλά συγχαρητήρια γι’ αυτή τη δράση της ομοσπονδίας.
ΥΓ2. Το Τσάμπιονς Λιγκ και το Γιούροκαπ έδωσαν πολλές απαντήσεις, σχετικά με το επίπεδό τους. Μάλαγα και Μπρέσια κατέκτησαν τα Κύπελλα Ισπανίας και Ιταλίας και οι ομάδες της Ευρωλίγκας, έμειναν με άδεια χέρια.
