Η Ευρωλίγκα είναι ξεκάθαρο πως και φέτος θα είναι άκρως ανταγωνιστική και μέχρι τώρα, υπάρχουν τουλάχιστον έξι-εφτά ομάδες, που ερίζουν για το Φάιναλ Φορ της διοργάνωσης. Μία από αυτές ξεκάθαρα είναι η Μονακό, που πέρσι έφτασε μια ανάσα από το… Βελιγράδι, όμως ο πιο έτοιμος κι έμπειρος Ολυμπιακός της έφραξε το δρόμο μέσα σ’ένα ΣΕΦ πραγματικό καμίνι.

Φέτος οι Γάλλοι εμφανίζονται πιο ισχυροί (στη θεωρία) και το διπλό κόντρα στον Ολυμπιακό έδειξε πολλά πράγματα για την φετινή τους ποιότητα, όμως ο κορυφαίος κλέφτης (66 κλεψίματα είχε ο αθεόφοβος) της περσινής Ευρωλίγκα Τζον Μπράουν κρατάει χαμηλά τη μπάλα.  Ο 30χρονος φόργουορντ μας μίλησε, λίγο μετά το διπλό της Μονακό επί του Ολυμπιακού και μας είπε ενδιαφέροντα πράγματα για τη φετινή κι όχι μόνο σεζόν. Το βασικό τεσσάρι των Μονεγάσκων έχει παίξει σε αρκετές ομάδες, όμως για πρώτη φορά ανήκει σε σύλλογο με τόσο υψηλές βλέψεις κι αυτό είναι ένα στοίχημα και για τον ίδιο. Ο ίδιος αν και βρίσκεται μόλις στη δεύτερη σεζόν του στην Ευρωλίγκα, θεωρείται (ορθώς) ένας παίκτης που θα ήθελε κάθε σύλλογος.

Τζόν πόσο σας ανέβασε την ψυχολογία τα δύο διπλά σε ΟΑΚΑ και ΣΕΦ; Δεν θα περάσουν πολλές ομάδες κι από τις δύο ελληνικές έδρες

«Σίγουρα τα εκτός έδρας αποτελέσματα, βοηθούν σε μεγάλο βαθμό την αυτοπεποίθησή μας και μας κάνει να πιστεύουμε περισσότερο στην ομάδα μας. Επικρατήσαμε επί δύο συλλόγων, με μεγάλη ιστορία, όμως ευτυχώς διαθέτουμε στον σύλλογο παίκτες με πολλές παραστάσεις από την Ευρωλίγκα, που όταν κρίνονταν όλα, ήταν εκεί. Αν θες τη γνώμη μου δεν έχουμε καταφέρει και τίποτα, αφού τα παιχνίδια είναι πολλά, η σεζόν θα έχει τα πάνω της και τα κάτω της, άρα συνεχίζουμε χωρίς μεγάλα λόγια».

Πόσο δύσκολος αντίπαλος είναι ο Βεζένκοφ, που θεωρείται το κορυφαίο τεσσάρι της Ευρώπης; Σου έδωσε έξτρα κίνητρο να βγάλεις περισσότερη ενέργεια στο παρκέ;

«Δεν χρειάζομαι έξτρα κίνητρο στην Ευρωλίγκα, αφού κάθε βδομάδα, βρίσκομαι αντιμέτωπος με παίκτες ικανούς, που έχουν χρόνια στην Ευρωλίγκα. Ο Βεζένκοφ είναι ένας απίστευτος παίκτης, έχει δολοφονικό σουτ και κινείται συνέχεια. Προσπαθήσαμε να τον φρενάρουμε και το γεγονός πως σκόραρε μόνο δεκατρείς πόντους, αποτελεί παράσημο για την άμυνά μας. Ασφαλώς μεγάλο μέρος της τακτικής μας έπεσε πάνω του, όπως και στον Σλούκα όπου ο Άλφα (Ντιαλό), έκανε φανταστική δουλειά πάνω του».

Πως δεν έμεινες στην Ιταλία την περσινή σεζόν κι αποφάσισες να μετακομίσεις στο Μονακό;

«Στην Ιταλία έχω περάσει το μεγαλύτερο μέρος της επαγγελματικής καριέρας μου κι είναι μία χώρα, που αγαπάω πολύ. Να σου πω την αλήθεια, κάτι μέσα μου φώναζε για μία αλλαγή κι όταν ήρθε η προσφορά της Μονακό, μου έκανε το κλικ. Είναι μία ομάδα, που τώρα προσπαθεί ν’ αφήσει το στίγμα της στο γαλλικό, αλλά κι ευρωπαϊκό μπάσκετ κι αυτό ξύπνησε μέσα μου το κίνητρο. Όχι πως δεν έχω από μόνος μου, αλλά μ’ εξίταρε η ιδέα να πάω σ’ έναν σύλλογο, που στοχεύει στην κορυφή σε όλες τις διοργανώσεις που συμμετέχει. Περνάω όμορφα εδώ κι ελπίζω για τα επόμενα τρία χρόνια να έχουμε επιτυχίες σαν ομάδα».

Το ΝΒΑ θα σου μείνει απωθημένο, όπως σε πολλούς Αμερικανούς παίκτες, που δεν καταφέρνουν να κάνουν αυτό το βήμα;

«Απωθημένο δεν θα το όριζα έτσι, απλώς δεν ήταν γραφτό. Σίγουρα θα επιθυμούσα να έχω περισσότερες ευκαιρίες, όμως η καριέρα μου δεν είναι άσχημη. Αγωνίζομαι χρόνια στο εξωτερικό, έχω γνωρίσει πολλούς πολιτισμούς, πόλεις κι όλο αυτό μ’ έχει κάνει καλύτερο άνθρωπο. Ναι αν με ρωτάς αν ήθελα να παίξω στο ΝΒΑ, ξέρεις την απάντηση κι είναι περιττό να πω κάτι παραπάνω. Δεν παραπονιέμαι αγωνίζομαι στη δεύτερη πιο ανταγωνιστική λίγκα στο παγκόσμιο μπάσκετ την Ευρωλίγκα κι ανήκω σε μια ομάδα, που επιθυμεί να φτάσει ψηλά».

Τι είπατε με τον Κάνααν με τον οποίο ήσουν συμπαίκτης για δύο χρόνια; Δεν περάσατε κι άσχημα στο Καζάν έτσι;

«Εντάξει πιο πολύ μιλήσαμε για το τι ζήσαμε στο Καζάν, αυτά τα δύο χρόνια της κοινής παρουσίας στην Ούνικς. Είναι ένας παίκτης εξαιρετικός κι ένας άνθρωπος πολύ πειθαρχημένος και έμαθα πολλά από εκείνον. Τώρα οι καριέρες μας πήραν διαφορετικούς δρόμους, όμως αυτό δεν λέει κάτι. Στη Ρωσία είχαμε επιτυχίες, φτάσαμε μια ανάσα από την κατάκτηση του Γιούροκαπ, όμως δεν τα καταφέραμε. Έχω μόνο καλές αναμνήσεις από το Καζάν, όμως τώρα η ζωή μου είναι στη Γαλλία και στη Μονακό».

Θα δούμε και φέτος τόσα πολλά κλεψίματα, όσα πέρσι; Βρισκόσουν παντού στην άμυνα της Ούνικς…

«Γέλια. Δεν μπορώ να σου απαντήσω στη συγκεκριμένη ερώτηση. Πέρσι ήμουν σε πολύ καλή κατάσταση, διάβαζα τις αντίπαλες άμυνες και μου έβγαιναν τα κλεψίματα. Στην Ευρωλίγκα όλα είναι δύσκολα και τα κλεψίματα, θέλουν σωματική και πνευματικά προεργασία. Μακάρι να είμαι υγιής και ικανός να φτάσω τους περσινούς αριθμούς, όμως πρωτίστως με νοιάζει να κερδίζει η Μονακό».

Με τι θα είστε ευχαριστημένοι στο τέλος της τρέχουσας σεζόν; Τι σας λέει ο κόουτς Ομπράντοβιτς;

«Δεν μπορώ να σου απαντήσω ακριβώς σ’ αυτή την ερώτηση. Σίγουρα το να πάρουμε το πρωτάθλημα στην LNB είναι βασικός στόχος και δεν σου κρύβω, θέλουμε να περάσουμε στα πλέι-οφ της Ευρωλίγκα. Θέλουμε να κάνουμε το βήμα παραπάνω, όμως υπάρχουν πολλές μεταβλητές, πολλοί άγνωστοι «Χ«, οπότε ας έχουμε εγκράτεια στα όνειρά μας».

Πως είναι για έναν άνθρωπο να ζει τόσα χρόνια μακριά από τη χώρα και τους δικούς του ανθρώπους;

«Σίγουρα δεν είναι κάτι εύκολο, όμως πλέον το έχω συνηθίσει και δεν με προβληματίζει ιδιαίτερα. Παίζω στο εξωτερικό από το 2016 κι αν όλα πάνε καλά, θα κλείσω την καριέρα μου στην Ευρώπη. Είμαι τυχερός που βρήκα μέρη και ομάδες, που με αγκάλιασαν σαν οικογένεια και με έκαναν να αισθανθώ πολύ όμορφα. Υπήρχαν στιγμές που ένιωσα μοναξιά, ή πως θα ήθελα κάποιον δικό μου άνθρωπο κοντά, όμως πλέον το συνήθισα κι είμαι έτοιμος να συνεχίσω τη δουλειά μου».

Πηγή επετειακό τεύχος Zone Press T43