Καλώς ή κακώς έχω περάσει όντως από πολλές ομάδες. Αυτό έχει και θετική και αρνητική επίδραση σε μένα. Η θετική είναι ότι είναι ότι είχα την τύχη να γνωρίσω πολλούς ανθρώπους, διαφορετικές προσωπικότητες, προπονητές κάτι το οποίο είναι θετικό. Είχα πάρα πολλά ερεθίσματα από διαφορετικές πλευρές και θετικά και αρνητικά. Τα θετικά τα χρησιμοποιούσα για να μου δείχνουν το δρόμο να γίνω πιο καλός αθλητής, πιο σωστός επαγγελματίας, να μάθω τα μυστικά του αθλήματος, πως κινείσαι και πρέπει να συμπεριφέρεσαι σε αυτό το χώρο για να ανέβεις και να πετύχεις. Τα αρνητικά τα χρησιμοποιούσα ως παραδείγματα προς αποφυγή, τι δεν πρέπει να κάνω, έβλεπα μπροστά μου περιπτώσεις αθλητών με συγκεκριμένη νοοτροπία και τρόπο ζωής και συγκεκριμένα αποτελέσματα. Οπότε και τα θετικά και τα αρνητικά τα χρησιμοποιούσα για να κερδίζω πράγματα και να προχωράω προς το στόχο μου. Αυτό που κρατάω είναι οι άνθρωποι που γνώρισα, οι φιλίες, οι στιγμές και τα συναισθήματα μέσα από αυτές τα οποία δεν μπορεί να μου τα πάρει κανείς και θεωρώ τον εαυτό μου τυχερό που τα έχω ζήσει.
Όσον αφορά τον Απόλλωνα, πριν καν πατήσω το πόδι μου στην Πάτρα ξεκίνησα με πολύ καλή και θετική ψυχολογία για την συμμετοχή μου στην ομάδα, για αυτή την αλλαγή. Υπήρχαν λόγοι που άφησα την προηγούμενή μου ομάδα που επίσης αγαπώ, αλλά οι λόγοι ήταν συγκεκριμένοι και κάθε τι που κάνω είναι για το καλό της καριέρας μου και της ψυχικής μου υγείας, οπότε ξεκίνησα με πολύ θετική ενέργεια να κατέβω στην Πάτρα η οποία επιβεβαιώθηκε και στην πράξη καθώς μπήκα σε μια διαδικασία να φύγω από την Αθήνα που είχα καιρό, μου άρεσε όλο αυτό το οικογενειακό περιβάλλον που συνάντησα με καλούς ανθρώπους σε μια ομάδα και πόλη πολύ μπασκετική και ιστορική. Οπότε όλα αυτά σε συνδυασμό με τα παιδιά που είναι εξαιρετικά με κάνουν να νιώθω πολύ χαρούμενος για την επιλογή μου, συν εννοείται το μπασκετικό κομμάτι στο οποίο βρήκα ρυθμό, αποκτάω ψυχολογία, με βοηθάνε και οι συμπαίκτες μου και οι προπονητές, με αποκορύφωμα να καταφέρουμε να σώσουμε την ομάδα που είναι και ο πρώτος και ο μεγαλύτερος στόχος μου, πέραν της προσωπικής μου επίδοσης και μέσα από αυτό να μπορέσω και εγώ να διακριθώ και να βάλω το όνομά μου σε αυτή την επιτυχία για το σύλλογο.
Η αλήθεια είναι ότι η καριέρα μου ξεκίνησε πολύ αργά, αλλά φάνηκε πολύ γρήγορα το πάθος και η αγάπη που είχα για το άθλημα και είναι αυτό που με οδηγεί μέχρι και σήμερα. Όσο βασίζομαι σε αυτό και δείχνω και εγώ την αγάπη μου έμπρακτα στο άθλημα, αφιερώνω ώρες, δουλειά, θυσιάζω πράγματα θεωρώ ότι μπορώ να φτάσω αρκετά ψηλά. Δεν βάζω ταβάνι. Στόχος μου είναι να φτάσω να γίνω η καλύτερη εκδοχή του εαυτού μου ως αθλητής μπάσκετ και να αποδείξω κυρίως στον εαυτό μου, σε αυτούς που με πιστεύουν και αυτούς που δεν με πιστεύουν τι πραγματικά μπορώ να πετύχω.
Θεωρώ ότι η Basket League φέτος είναι ιδιαίτερα ενδιαφέρουσα και ανταγωνιστική σε όλα τα στρώματα της κατηγορίας, στην διεκδίκηση του πρωταθλήματος, στην διεκδίκηση για τα Play off, στην διεκδίκηση της σωτηρίας και είναι κάτι πολύ θετικό αυτό για την πρώτη κατηγορία στην χώρα. Έχω βρεθεί φέτος σε δύο ομάδες σε διαφορετικά στρώματα και διαφορετικούς στόχους και το έχει δει και από τις δύο όψεις και έχω ακόμα δρόμο με τον Απόλλωνα μέχρι να πετύχουμε το στόχο μας, αλλά με εξιτάρει όλο αυτό, μου αρέσει ο ανταγωνισμός και το ψηλό επίπεδο. Θεωρώ ότι σαν χώρα μπορούμε να στηρίξουμε περισσότερο Έλληνες αθλητές και να δυναμώσουμε εκ των έσω το πρωτάθλημά μας. Υπάρχει μεγάλη προοπτική αρκεί να υπάρχει και η σωστή κατεύθυνση.
Έχοντας βρεθεί σε ομάδες Α’2 θεωρώ ότι υπάρχουν πολλά παιδιά που με την σωστή νοοτροπία, με την σωστή προσέγγιση προπονητικά, με ένα συνδυασμό πραγμάτων και παραγόντων θα μπορούσαν κάλλιστα να βρίσκονται στην πρώτη κατηγορία. Άλλοι επιλέγουν να μην βρίσκονται για άλλους λόγους, άλλοι θα ήθελαν να βρίσκονται αλλά ίσως δεν το πιστεύουν αρκετά. Δεν θα έλεγα ότι βοηθάει ιδιαίτερα το σύστημα στην ανάδειξη και στην προώθηση των Ελλήνων αθλητών από τις χαμηλότερες στην ψηλότερες κατηγορίες. Παρόλα αυτά δεν μπορούμε να κατηγορούμε μόνο το σύστημα ή μόνο τους αθλητές είναι ένας συνδυασμός παραγόντων και επιλογών. Η ουσία είναι ότι υπάρχουν παίκτες και αργά ή γρήγορα θα φανεί πόσοι και κατά πόσο θα μπορούν να σταθούν στην πρώτη κατηγορία. Άμα το θέλεις πολύ, παίρνω και παράδειγμα τον εαυτό μου μπορείς κάλλιστα να το καταφέρεις.
Ξεκινάω με την καλύτερη ομάδα βαθμολογικά, αλλά και από άποψη εικόνας, τον Ολυμπιακό, μια ομάδα με όλη την σημασία της λέξης. Βγάζει υγεία, εκπληκτικό μπάσκετ, τα έχει όλα. Θεωρώ πως κάτι αντίστοιχο είναι και η Ρεάλ. Η Μπαρτσελόνα επίσης, πολλά σκαμπανεβάσματα, αλλά σημαντικό μπάτζετ και τεράστια ονόματα. Τέλος, θα πω την Φενέρ. Αυτή πιστεύω θα είναι η τετράδα.