Τα τελευταία είκοσι χρόνια το ισπανικό μπάσκετ είναι κατά τεκμήριο η κορυφαία σχολή καλαθοσφαίρισης της Γηραιάς Ηπείρου με τους φούριας ρόχας, να έχουν «βαρεθεί» να κατακτούν μετάλλια και διακρίσεις, είτε σε συλλογικό είτε σε διεθνές επίπεδο. Το Zone Press συνάντησε τον Βίκτορ Κλαβέρ, ύστερα από το διπλό της Βαλένθια επί του Παναθηναϊκού και μας μίλησε για το τριφύλλι, τον Ολυμπιακό, τον Μπαρτζώκα, αλλά και για τις νυχτερίδες. Ο 35χρονος φόργουορντ έχει κατακτήσει χρυσά μετάλλια με την Εθνική Ισπανίας (Ευρωμπάσκετ 2009, 2011 και 2015), μετάλλια σε Ολυμπιακούς Αγώνες (ασημένιο στο Λονδίνο και χάλκινο στο Ρίο), ενώ το 2019 αναδείχτηκε πρωταθλητής Κόσμου, όντας κομβικός για το συγκρότημα του Σέρτζιο Σκαριόλο. Πρόκειται για έναν παίκτη αντιστάρ, τον οποίο λατρεύουν οι προπονητές και πλέον στα 35 του χρόνια, αποτελεί βασικό γρανάζι του Άλεξ Μουμπρού στη Βαλένθια.

Δε χάνουμε εύκολα από κανέναν και προσπαθούμε για τη νίκη σε κάθε παιχνίδι, χωρίς να χρησιμοποιούμε την δικαιολογία της απουσίας βασικών παικτών

 Σίγουρα δεν είμαι τόσο αθλητικός πια, τα χρόνια περνούν, όμως αγωνίζομαι στο υψηλό επίπεδο κι είμαι ευτυχισμένος

 Είναι από τους πιο επιτυχημένους προπονητές στην Ευρώπη ο Γιώργος Μπαρτζώκας και φέτος ο Ολυμπιακός, παίζει ίσως το πιο ελκυστικό μπάσκετ στην Ευρωλίγκα

Βίκτορ αρχικά πες μου, πως γίνεται να είστε τόσο ανταγωνιστικοί, ενώ έχετε τόσα προβλήματα τραυματισμών

«Υπάρχουν πολλά παιδιά στην ομάδα, που δεν είναι κομπάρσοι. Ναι έχουμε τραυματίες αρκετούς, όμως διαθέτουμε ένα ρόστερ, που μπορεί να βάλει δύσκολα σε κάθε οργανισμό στην Ισπανία ή στην Ευρωλίγκα. Αν δεις και τ’ αποτελέσματα μας, θα καταλάβεις πως δεν χάνουμε εύκολα από κανέναν και προσπαθούμε για τη νίκη σε κάθε παιχνίδι, χωρίς να χρησιμοποιούμε την δικαιολογία της απουσίας βασικών παικτών μας. Βέβαια αν είμαστε υγιείς όλοι μας, τότε θα έχουμε περισσότερες πιθανότητες να βρεθούμε στην οχτάδα της Ευρωλίγκα, που είναι ένας από τους βασικούς μας στόχους».

Τι είναι πιο δύσκολο; Η Ευρωλίγκα ή το ισπανικό πρωτάθλημα; Κάθε βδομάδα παίζετε ντέρμπι και στις δύο λίγκες…

«Μου βάζεις δύσκολα, αν και στην Ευρωλίγκα στην κυριολεξία όλα τα παιχνίδια είναι δύσκολα. Είναι το πιο δύσκολο πρωτάθλημα, μετά το ΝΒΑ και κάθε χρόνο το επίπεδο ολοένα κι ανεβαίνει ψηλότερα. Η ACB από τη μεριά της δεν σε αφήνει να χαλαρώσεις ούτε στο ελάχιστο κι ενδεικτικό είναι πως δυσκολευόμαστε να μείνουμε στην πρώτη οχτάδα της βαθμολογίας. Οι δυο λίγες είναι ανταγωνιστικές, σκληρές και θα προσπαθήσουμε να πρωταγωνιστήσουμε και στις δύο».

Βίκτορ πως είσαι σωματικά, δεδομένου πως τα τελευταία χρόνια είχες αρκετά προβλήματα με τραυματισμούς;

«Την περσινή χρονιά είχα ένα σοβαρό τραυματισμό στο πόδι, που δεν με άφησε να βοηθήσω την ομάδα να πετύχει τους στόχους της. Γενικά δεν το λέω σαν δικαιολογία, έχω στην καμπούρα μου (γέλια), αρκετές ατυχίες, όμως είμαι εδώ, είμαι καλά, έτοιμος να βοηθήσω την ομάδα μου. Σίγουρα δεν είμαι τόσο αθλητικός πια, τα χρόνια περνούν, όμως αγωνίζομαι στο υψηλό επίπεδο κι είμαι ευτυχισμένος».

Βίκτορ πες μας λίγο τη γνώμη σου για τον Γιώργο Μπαρτζώκα και για το μπάσκετ που παίζει ο Ολυμπιακός;

«Έχω συνεργαστεί δύο φορές με τον κόουτς Μπαρτζώκα και πρέπει να σου πω, πως είναι κορυφαίος στο είδος του. Είναι από τους πιο επιτυχημένους προπονητές στην Ευρώπη και φέτος ο Ολυμπιακός, παίζει ίσως το πιο ελκυστικό μπάσκετ στην Ευρωλίγκα. Καταφέραμε να κερδίσουμε στο ΣΕΦ, όμως γνωρίζουμε καλά πως η ελληνική ομάδα θα πρωταγωνιστήσει και φέτος στη διοργάνωση. Ο Μπαρτζώκας είναι άνθρωπος, που σε βελτιώνει σαν παίκτη και σαν άνθρωπο, ενώ σου δίνει συνέχεια κίνητρα. Πέρσι αναδείχτηκε για δεύτερη φορά στην καριέρα του κορυφαίος προπονητής στην Ευρωλίγκα και κάτι μου λέει, πως ίσως κερδίσει αυτό το βραβείο και φέτος».

Τον Παναθηναϊκό πως τον είδες; Πιστεύεις θα μπορέσει να ανακάμψει;

«Με τον Παναθηναϊκό παίξαμε δύο φορές και κερδίσαμε στο όριο, μία στην παράταση και μία με το μπάζερ μπίτερ του Κρις (Τζόουνς). Ο Παναθηναϊκός έχει πολλούς παίκτες, με έφεση στο σκοράρισμα και ειδικότερα ο Μπέικον δεν μαρκάρεται εύκολα. Αυτό που ίσως να του λείπει είναι η σταθερότητα στην απόδοσή του. Είναι πίσω στη βαθμολογία, όμως δεν αποτελεί εύκολο αντίπαλο για καμία ομάδα. Σίγουρα η οχτάδα δεν είναι εύκολη υπόθεση, πρέπει να βρει τον εαυτό του. Μην ξεχνάτε η Ευρωλίγκα είναι απρόβλεπτη διοργάνωση κι άκρως ανταγωνιστική».

Έχεις κατακτήσει σχεδόν τα πάντα στην καριέρα σου. Σου έχει μείνει απωθημένο η κατάκτηση της Ευρωλίγκα;

«Όχι και απωθημένο εντάξει μην είμαστε και υπερβολικοί ή αχάριστοι. Σίγουρα θα ήθελα να το κατακτήσω μιας κι έχω συμμετάσχει δύο φορές σε Φάιναλ Φορ με τη Λοκομοτίβ Κουμπάν και την Μπαρτσελόνα, όμως δεν κατόρθωσα με τις ομάδες μου, να σηκώσω το βαρύτιμο τρόπαιο. Δεν γνωρίζω αν θα μπορέσω να φτάσω στην κορυφή της Ευρωλίγκα, όμως είμαι ευγνώμων που αγωνίζομαι σ’ αυτό το πρωτάθλημα κι έχω την ευκαιρία ν’ ανταγωνίζομαι τους κορυφαίους της Ευρώπης κι όχι μόνο».

Τι κίνητρο έχεις στα 35 σου χρόνια; Τι αποζητάς από το μπάσκετ κι από την καριέρα σου;

«Το κίνητρο μου είναι η ίδια μου η αγάπη για το μπάσκετ και το γεγονός πως ακόμα νιώθω καλά για να παίζω. Σίγουρα ξαναλέω δεν είμαι τόσο αθλητικός όσο παλαιότερα, αγωνίζομαι περισσότερο με την εμπειρία μου κι αυτό βλέπω πως είναι αρκετό. Σίγουρα υπάρχουν αθλητές πιο εκρηκτικοί από εμένα, όμως το κορμί μου αντέχει κι όσο αντέχει και ψυχολογικά νιώθω έτοιμος θα παίζω μπάσκετ. Σίγουρα όλα έχουν ημερομηνία λήξης και δεν πειράζει αυτό καθόλου».

Δεν θα σε κουράσω πολύ ακόμα. Πόσο ζήλεψες που η Εθνική Ισπανίας κατέκτησε το Ευρωμπάσκετ;

«Εντάξει σίγουρα δεν μπορώ να μην παραδεχτώ, πως θα επιθυμούσα να ήμουν παρών, όμως έβαλα σαν προτεραιότητα την υγεία μου και να προετοιμαστώ όσο το δυνατόν περισσότερο, για την σεζόν, που ήδη τρέχει. Εννοείται πως χάρηκα για τα παιδιά, που πήραν το χρυσό μετάλλιο κι αυτό αποδεικνύει πως στο ισπανικό μπάσκετ, έχει παρόν, αλλά και μέλλον. Πάντως αισθάνθηκα περήφανος, που η χώρα μου διαχρονικά δείχνει, πόσο ισχυρή είναι και υπάρχουν παίκτες, για όλα τα γούστα».

Κοιτώντας πίσω, θα επιθυμούσες να είχες αγωνιστεί περισσότερο στο ΝΒΑ ή είσαι ευχαριστημένος με ότι έχεις καταφέρει στην Ευρώπη;

Δεν έχω μετανιώσει για το γεγονός πως δεν μακροημέρευσα στο ΝΒΑ, αφού είμαι ικανοποιημένος με ότι έχω καταφέρει σε διεθνές και συλλογικό επίπεδο. Σίγουρα η θητεία μου στους Μπλέιζερς θα μπορούσε να πάει καλύτερα, όμως ίσως το timing να μην ήταν το καλύτερο-δυνατό. Δεν μου βγήκε σε κακό, κάνω μία καριέρα που μου αρέσει, με καλύπτει, κατακτάω τίτλους κι ανταγωνίζομαι πολύ καλούς παίκτες. Μου αρέσει αυτό που κάνω, στα 35 μου αντέχω ακόμα, άρα θα με βλέπετε γι’ αρκετό καιρό ακόμα, θέλω να πιστεύω.