Ο Ηλίας Παπαθεοδώρου είναι απολαυστικός στις συνεντεύξεις του πάντα και αυτό που μου αρέσει όταν μιλάω μαζί του είναι πως έχει διάθεση να εξηγήσει και να αναλύσει την σκέψη του. Είναι ένας προπονητής με μεγάλη εμπειρία και ξεχωρίζει με τη παρουσία του στους ελληνικούς πάγκους. Στην συζήτηση μαζί του αναλύσαμε την χρονιά που έπεται με τον Κολοσσό Ρόδου, την απόφασή του να υπογράψει, το εξωτερικό, την πορεία της Εθνικής μας, αλλά και την σχέση με την ΑΕΚ.

 Coach, θα ήθελα να ξεκινήσουμε από τον Κολοσσό και την απόφασή σας να συνεργαστείτε με την Ρόδο.

Ήταν μια πρόταση που δέχτηκα στην διάρκεια του καλοκαιριού. Ο Κολοσσός είναι μια ομάδα με παρουσία τα τελευταία τουλάχιστον 15 χρόνια στην Α’1 και είναι μια πολύ οργανωμένη ομάδα. Έχει ένα πολύ καλό όνομα όσον αφορά το κομμάτι της διοίκησης. αποτελείται από πολύ σοβαρούς ανθρώπους που τρέχουν την ομάδα. Μια ομάδα που δίνει την δυνατότητα στον προπονητή να μπορεί να δημιουργήσει κάτι από την αρχή και του δίνει το δικαίωμα να παίρνει τις αποφάσεις που θέλει χωρίς παρεμβάσεις. Ένα πολύ καλό περιβάλλον στον ουσία και γι’ αυτό και πάρα πολλοί Έλληνες προπονητές έχουν περάσει από τον Κολοσσό και η καριέρα τους μετά ήταν σε επιτυχία και σε ανάπτυξη. Αυτός ήταν ο βασικός λόγος συν το γεγονός ότι υπάρχει ένα κίνητρο για μας μεγάλο να καταφέρουμε να φτάσουμε στα περσινά επίπεδα της ομάδας, πράγμα πολύ δύσκολο, καθώς είναι δεν είναι σύνηθες μια επαρχιακή ομάδα να έχει συνεχόμενες επιτυχίες και να κάνει πολύ καλή χρονιά για δέυτερη φορά. Αυτό βέβαια είναι το challenge. Και αποτελεί και αυτό λόγο για την απόφασή μου.

“ΕΧΟΥΜΕ ΠΟΛΛΑ ΝΕΑ ΠΡΟΣΩΠΑ ΚΑΙ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΚΑΤΑΦΕΡΟΥΜΕ ΝΑ ΓΙΝΟΥΜΕ ΟΜΑΔΑ”

 Τη σεζόν που διανύουμε ποιοι είναι οι στόχοι σας, λοιπόν; Ομαδικά και προσωπικά.

Το σημαντικό για εμάς είναι να δημιουργήσουμε την ομάδα από την αρχή. Έχουμε πολλά νέα πρόσωπα και πρέπει να καταφέρουμε να γίνουμε ομάδα πρώτα από όλα. Να παίξουμε ένα μπάσκετ θα αρέσει στον κόσμο και θα προσελκύσει τις οικογένειες να έρθουν στο γήπεδο. Και από εκεί και πέρα αν τα καταφέρουμε αυτά θα πραγματοποιήσουμε και τους στόχους της ομάδας που είναι σαφώς η καλή πορεία στο πρωτάθλημα.

 Προχωράω σε προσωπική ερώτηση. Στην δική σας πορεία έχετε ηγηθεί και ομάδες του εξωτερικού. Εντοπίσατε σοβαρές διαφορές σε σχέση με την Ελλάδα σε αυτή την πορεία;

Ναι υπάρχουν σημαντικές διαφορές κυρίως στην νοοτροπία, στην κουλτούρα, γιατί η κάθε ομάδα βλέπει διαφορετικά το μπάσκετ. Σίγουρα στο κομμάτι της οργάνωσης, αλλά το πιο σημαντικό θα έλεγα ότι είναι το “ανθρώπινο” περιβάλλον, αν μπορώ να το πω έτσι. Έχεις να κάνεις μια πολύ σημαντική δουλειά, όλοι έχουν στόχους, όλοι θέλουν να πετύχουν, αλλά δεν κρίνεσαι κάθε βδομάδα. Έχεις την δυνατότητα να πετύχεις, να αποτύχεις και να συνεχίσεις να προσπαθείς και το περιβάλλον είναι πιο φιλικό πιο ασφαλές, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι δεν υπάρχει και πίεση και στο εξωτερικό. Όλοι θέλουν να κερδίσουν, όλοι θέλουν αποτέλεσμα. Θα έλεγα όμως ότι δεν υπάρχει η τεχνογνωσία που έχουμε εδώ στην Ελλάδα, όπως και η αγάπη για το μπάσκετ. Είναι δύσκολο να τα συναντήσεις αυτά κάπου έξω.

“Η ΕΙΚΟΝΑ ΜΑΣ ΣΤΗΝ ΠΡΩΤΗ ΦΑΣΗ ΤΟΥ ΕΥΡΩΜΠΑΣΚΕΤ ΔΗΜΙΟΥΡΓΗΣΕ ΠΡΟΣΔΟΚΙΕΣ”

Πάμε στο κομμάτι της Εθνικής. Δεν θα μπορούσα να μην ζητήσω το σχόλιό σας για την πορεία της ομάδας μας στο Ευρωμπάσκετ.

Νομίζω ότι ξεκινήσαμε όλοι, βλέποντας το ρόστερ και την οργάνωση της ομάδας που ήταν σε πολύ ψηλό επίπεδο, το προπονητικό σταφ με επικεφαλής τον κύριο Ιτούδη που είναι από τους κορυφαίους σε όλη την Ευρώπη, με πολύ υψηλές προσδοκίες. Η παρουσία του Γιάννη και όλων των υπολοίπων διεθνών παικτών, νομίζω των καλύτερων παικτών που είναι διαθέσιμοι αυτή τη στιγμή, πλην του Μήτογλου που δεν ήρθε για τους γνωστούς λόγους, μας οδήγησαν στις υψηλές προσδοκίες και απαιτήσεις. Γενικότερα η Εθνική ομάδα δημιουργεί απαιτήσεις και προσδοκίες. Το γεγονός ότι έχουμε πολύ καιρό, σε επίπεδο ανδρών, να μπούμε στα μετάλλια μεγαλώνει την πίεση για όλους. Θα έλεγα, επίσης πως η εικόνα μας στην πρώτη φάση μας έδωσε το δικαίωμα να ελπίζουμε για κάτι καλύτερο από αυτό που τελικά κατακτήσαμε. Παρόλα αυτά σε αυτές τις διοργανώσεις και στις Εθνικές ομάδες όλα κρίνονται σε μια μέρα, δεν υπάρχει περιθώριο λάθους. Πρέπει να τα κάνεις όλα πάρα πολύ καλά στα χιαστί παιχνίδια, στους 16 και στους 8. Εμείς συναντήσαμε και την γηπεδούχο ομάδα, την Γερμανία η οποία αποδείχθηκε μια πάρα πολύ καλή ομάδα και δυστυχώς δεν πετύχαμε τον στόχο των μεταλλίων που νομίζω θα αποτελούσε μεγάλη επιτυχία για την Εθνική ομάδα και το ελληνικό μπάσκετ συνολικά.

Έχετε μεγάλη εμπειρία στις Εθνικές ομάδες, κυρίως στις μικρές Εθνικές. Αυτό που θα ήθελα να σας ρωτήσω είναι εάν θεωρείτε πως τα παιδιά που προπονούσατε ως “χρυσή φουρνιά” είχανε την εξέλιξη που εσείς σαν προπονητής θα περιμένατε.

Αρκετά από τα παιδιά αυτά, αυτή τη στιγμή παίζουν στο υψηλότερο επίπεδο. Στην Ευρωλίγκα, σε κορυφαίες ομάδες της Ευρώπης δηλαδή, κάποια άλλα παιδιά βρίσκονται σε χαμηλότερο επίπεδο, στο Eurocup, στο Champions League, δεν μπορείς σε μια φουρνιά-ασχέτως αν αυτή η ομάδα πήρε δύο χρυσά μετάλλια- να παίξουν όλοι στο υψηλότερο επίπεδο, δεν είναι λογικό ούτε πιθανό να συμβεί. Βλέπουμε όμως παίκτες όπως ο Παπαγιάννης, ο Μήτογλου, ο Λούντζης, αυτή τη στιγμή επανδρώνουν επάξια Παναθηναϊκό, Ολυμπιακό. Παιδιά όπως ο Μουράτος στον Προμηθέα. Είναι οι περισσότεροι σε ένα πολύ καλό επίπεδο. Τώρα το ότι υπήρχαν για κάποιους προσδοκίες και δεν ευοδώθηκαν αυτό συμβαίνει στον αθλητισμό, δεν είναι όλα μια ευθεία γραμμή. Ο αθλητής περνάει από διάφορα στάδια, η διαδικασία είναι επίπονη και χρονοβόρα και πρέπει να είσαι πάρα πολύ δυνατός για να φτάσεις στην κορυφή και να μείνεις εκεί.

“ΕΙΜΑΙ ΕΥΧΑΡΙΣΤΗΜΕΝΟΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΡΟΣΠΑΘΕΙΑ ΠΟΥ ΚΑΝΑΜΕ ΣΤΗΝ ΑΕΚ”

Πριν κλείσουμε θα ήθελα να μιλήσουμε λίγο για την πορεία σας στην ΑΕΚ. Πολλές επιτυχίες και μια σχέση που ίσως να μην κατέληξε όπως θα θέλατε.

Πέρασα σχεδόν δύο χρόνια στην ΑΕΚ, έχω την τύχη να είμαι επί εποχής Μάκη Αγγελόπουλου ο μακροβιότερος προπονητής στην ΑΕΚ και αυτό από μόνο του είναι μια μεγάλη επιτυχία για μένα. Από εκεί και πέρα κάναμε ωραία πράγματα, καταφέραμε κάποιες επιτυχίες που έχουν μείνει στην ιστορία, καθώς η ΑΕΚ είναι ένα πολύ μεγάλο κλαμπ και πάντα σε μια σχέση υπάρχουν και δύσκολες στιγμές. Καλό είναι να κρατάς το ταξίδι και την πορεία που έχει γίνει και όχι το πως διακόπηκε αυτή η σχέση. Εγώ είμαι ευχαριστημένος από την προσπάθεια που κάναμε εκεί μαζί με την διοίκηση και τους παίκτες και έχω φύγει με καλές αναμνήσεις και μεγάλες εμπειρίες.

“ΤΟ ΓΗΠΕΔΟ ΤΗΣ ΡΟΔΟΥ ΧΩΡΑΕΙ 2.000 ΚΟΣΜΟ, ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΓΕΜΑΤΟ”

Το τελευταίο που θέλω να ρωτήσω είναι, τι μήνυμα θέλετε να στείλετε στον κόσμο της Ρόδου.

Η ομάδα στην Ρόδο ουσιαστικά εκπροσωπεί ένα πολύ μεγάλο νησί για πάρα πολλά χρόνια. Έχει μια εκπληκτική εγκατάσταση, ένα πολύ όμορφο γήπεδο. Νομίζω θα πρέπει με την παρότρυνση την δική μας, δηλαδή με το μπάσκετ που θα παίξουμε και με την οργάνωση που θα έχει το σωματείο είναι μια καλή ευκαιρία για τις οικογένειες και τους ανθρώπους της Ρόδου, το Σαββατοκύριακο να είναι ένα κοσμικό γεγονός για το νησί. Το γήπεδο χωράει σχεδόν 2.000 κόσμο. Κατά την άποψή μου θα πρέπει να είναι γεμάτο και εμείς θα πρέπει με τον τρόπο μας εμείς και με τον δικό της τρόπο η διοίκηση τον κόσμο να πάρει την οικογένειά του και να έρθει να παρακολουθήσει ένα όμορφο σπορ, όπως τον μπάσκετ, μεγάλους αθλητές, καλούς επαγγελματίες και να δημιουργήσουμε καινούριους φιλάθλους και υποστηρικτές μέσα από τα παιχνίδια μας.