Υπόθεση Ντίνος Μήτογλου: Απαράδεκτη η καθυστέρηση…

Άλλο η αναγγελία, άλλη η είδηση κι άλλο το θέμα συζήτησης…
Η αναγγελία είναι ότι επιβλήθηκε ποινή αποκλεισμού 32 μηνών από κάθε αθλητική δραστηριότητα στο Ντίνο Μήτογλου λόγω λήψης απαγορευμένης ουσίας. Πρόκειται για τη μεθανδιενόνη , “…ένα συνθετικό στεροειδές με αναβολικές ιδιότητες που είναι πιο έντονες από τα ανδρογόνα αποτελέσματα”.
Η είδηση είναι ότι η ποινή ανακοινώθηκε μετά από 11 μήνες, διάστημα στο οποίο ο παίκτης απέχει υποχρεωτικά από κάθε αθλητική δραστηριότητα.
Το θέμα είναι πολύ σημαντικό κι αφορά σε όλους τους αθλητές αλλά και τους θεσμούς που προστατεύουν το κύρος αλλά και το αθλητικό ιδεώδες. Το θέμα με το ντόπινγκ είναι πολύ σημαντικό. Είναι ξεκάθαρη κλεψιά και προσβολή του αθλήματος. Πρέπει να τιμωρείται αμείλικτα. Επειδή αυτή είναι κοινή θέση, υπάρχει ένα πολύ αυστηρό πλαίσιο ελέγχων και ποινών, που δεν επιτρέπει σε κανέναν να ξεφύγει από την τιμωρία. Όμως, δεν πρέπει να φθάνουμε και στο άλλο άκρο.
Η καθυστέρηση είναι πρόβλημα και δεν υπάρχουν δικαιολογίες.
Τίποτα δεν δικαιολογεί το να περάσουν 11 μήνες για να εξεταστεί μια υπόθεση και να καταλογιστεί μια ποινή. Προσέξτε, δεν είναι μια διαδικασία όπως στα πολιτικά δικαστήρια, όπου υπάρχουν αναβολές, καθυστερήσεις, εξέταση μαρτύρων, εκθέσεις εμπειρογνωμόνων, απεργίες των δικηγόρων ή ό,τι άλλο.
Σημαντική παρατήρηση είναι η δεδομένη ενοχή. Όταν η υπόθεση φθάνει στην επιτροπή, είναι δεδομένο ότι ο παίκτης έχει λάβει μια απαγορευμένη ουσία. Δύο μόνο πράγματα εξετάζονται. Εάν ο παίκτης είχε ενημερώσει για φαρμακευτική αγωγή που δικαιολογεί την ύπαρξη της συγκεκριμένης ουσίας στον οργανισμό του και κατά πόσο η λήψη της ουσίας έγινε εσκεμμένα ή εν αγνοία του αθλητή. Στο δεύτερο σκέλος, υπάρχουν δεκάδες τρόποι να λάβει κάποιος μια ουσία που περιέχεται σε ένα εντελών άσχετο σκεύασμα. Δεν είναι δικαιολογία αλλά δεν μπορεί παρά να λαμβάνεται υπ’ όψιν.
Τα δεδομένα είναι τα εξής.
Ο Ντίνος Μήτογλου ανέφερε επίσημα ότι επισκεπτόταν μια ιατρό παθολόγο-μικροβιολόγο από τον Ιούλιο του 2021 μέχρι και τον Φεβρουάριο του 2022, η οποία του παρείχε φαρμακευτικά σκευάσματα και τον είχε διαβεβαιώσει ότι αποτελούνται αποκλειστικά από βιταμίνες, αμινοξέα και αντιοξειδωτικά. Ο Μήτογλου τη μήνυσε, πολλοί άλλοι την μήνυσαν για διάφορους λόγους και η ιατρός έχει καταδικαστεί.
Είναι απαράδεκτο να περνάνε 11 μήνες μέχρι να ανακοινωθεί η ποινή.
Κι αν ο Μήτογλου τελικά ήταν αθώος, ποιος και πώς θα του έδινε πίσω 11 μήνες από τη ζωή του και την καριέρα του?! Ποιος και πώς θα ξαναέγραφε την ιστορία της Αρμάνι που στερήθηκε ένα σημαντικό παίκτη στο πιο σημαντικό μέρος της αγωνιστικής σεζόν?!
Για την ιστορία…
Tέλη Οκτωβρίου 2021 βρέθηκε θετικός ο Ρικάρντο Μορασκίνι της Αρμάνι. Τιμωρήθηκε με αποκλεισμό ενός χρόνου, η ποινή του όμως ανακοινώθηκε μέσα σε 4 μήνες.
Δεν είναι όλες οι περιπτώσεις ίδιες.
Το ντόπινγκ είναι κλεψιά και η ποινή πρέπει να είναι αναλογική με την αξία των κλοπιμαίων, όπως συμβαίνει σε κάθε νομικό σύστημα και όπως το θεωρεί το κοινό περί δικαίου αίσθημα.
Δεν είναι όλοι οι επαγγελματίες αθλητές ίδιοι κι ούτε είναι ίδια όλα τα αθλήματα.
Όταν ένας σπρίντερ των 100 μέτρων παίρνει ουσίες που αυξάνουν τη μυική μάζα κι απόδοση εξασφαλίζει ένα καθολικό πλεονέκτημα που κρίνει επιδόσεις, μετάλλια, θέσεις.
Γιατί στο σπριντ υπάρχει μόνο η ταχύτητα αντίδρασης και η ταχύτητα. Δεν υπάρχει τακτική, δεν υπάρχει ευφυία, δεν υπάρχει αλληλεπίδραση.
Στο μπάσκετ, ακόμα κι αν κάποιος μπορεί μαγικά να εξασφαλίσει οποιαδήποτε αθλητική ικανότητα δεν εξασφαλίζει πλεονέκτημα απόδοσης. Γιατί η απόδοση του παίκτη είναι θέμα τεχνικής, ευστοχίας, αλληλεπίδρασης με τους συμπαίκτες, μπασκετικής ευφυίας, και πολλά ακόμα.
Όταν ένας ποδηλάτης “κλέβει” 5% μεγαλύτερη αντοχή τερματίζει από πρώτος στο Γύρο Γαλλίας αντί για 40ος. Όταν ο Μπεν Τζόνσον “κλέβει” 0,5 δευτερόλεπτο γίνεται από μέτριος αθλητής ο κορυφαίος στον κόσμο.
Αν ο μπασκετμπολίστας Χ “κλέβει” 10 ή 20 πόντους μεγαλύτερο άλμα, ναι μεν “κλέβει” αλλά δεν βελτιώνει αυτόματα τις επιδόσεις του, δεν γίνεται καλύτερος μπασκετμπολίστας.
Παράδειγμα. Αν υπήρχε σκεύασμα που να βελτιώνει κατά 10% την ευστοχία στο τρίποντο, τότε ναι, θα ήταν άλλη η συζήτηση.
Ποιες άλλες περιπτώσεις είχαμε ?!
Πρώτη περίπτωση Έλληνα μπασκετμπολίστα ήταν αυτή του σέντερ Γιάννη Γιαννούλη, το 2001.
Η ποινή ήταν 14 μήνες αποκλεισμός και του στέρησε τη συμμετοχή στο φάιναλ φορ της Ευρωλίγκας το 2002 στη Μπολόνια. Πρέπει να αναφέρουμε ότι ο ίδιος αποποιήθηκε κάθε ευθύνη για τη λήψη της ουσίας.
Το 2014 ο Νικ Καλάθης, παίκτης τότε των Μέμφις Γκρίζλις βρέθηκε θετικός στην ταμοξιφαΐνη. Η ουσία βρέθηκε στον οργανισμό του μέσω ενός φαρμάκου για την απώλεια μαλλιώνδέχθηκε τιμωρία αποκλεισμού 20 αγωνιστικών.
Το 1996-97, βρέθηκε θετικός στη χρήση εφεβρίνης ο Τζούλιους Νουοσού, του Παναθηναϊκού.
Το 1997, θετικός βρέθηκε ο Έβρικ Γκρέι του Ολυμπιακού.
Το 2015, ο Τζέιμς Γκιστ απεδείχθη πως έκανε χρήση ινδικής κάνναβης και τιμωρήθηκε με οκτάμηνο αποκλεισμό.
Ο Ποπς Μενσά-Μπονσού της ΑΕΚ βρέθηκε θετικός στη διεγερτική ουσία αμφεταμίνη το 2015 και δέχθηκε ποινή αποκλεισμού 2 ετών.