Μόνο λίγες δεν είναι οι περιπτώσεις παικτών, οι οποίοι μολονότι είχαν αποσυρθεί από την ενεργό δράση, στη συνέχεια σαν άλλοι… Σβαρτζενέγκερ είπαν το «I’ ll be back», φόρεσαν φανέλα και σορτσάκι και θυμήθηκαν την μπασκετική τους τέχνη.

ΜΑΤΖΙΚ ΤΖΟΝΣΟΝ
Ο θρύλος των Λέικερς δεν επέστρεψε ούτε μία, ούτε δύο, αλλά τέσσερις φορές στην ενεργό δράση! Τέσσερις μήνες αφότου ανακοίνωσε ότι είχε προσβληθεί από τον ιό του HIV (Οκτώβριος 1991), έλαβε μέρος στο All-Star Game του 1992, το οποίο διεξήχθη στην Ορλάντο Αρίνα. Περισσότεροι από 14.000 θεατές έγιναν μάρτυρες της πιο εντυπωσιακής επιστροφής που συνέβη ποτέ, καθώς ο Μάτζικ στην 11η συνεχόμενη παρουσία του σ’ αυτό το θεσμό ανακηρύχτηκε MVP, έχοντας σε 29 λεπτά 25 πόντους (9/12 δίπ., 4/4 βολές), 5 ριμπάουντ και 9 ασίστ!

Στη συνέχεια έλαβε μέρος στους Ολυμπιακούς Αγώνες της Βαρκελώνης, κατακτώντας το χρυσό μετάλλιο ως μέλος της Dream Team, ενώ στην τρίτη του επιστροφή αγωνίστηκε σε 32 ματς με τη φανέλα των Λέικερς τη σεζόν 1995-’96, έχοντας κατά μέσο όρο 14.6 πόντους, 5.7 ριμπάουντ και 6.9 ασίστ! Στο βιογραφικό του Τζόνσον υπάρχουν και επτά ματς που έδωσε στη Σουηδία τον Ιανουάριο του 2000 με την «Μάτζικ Μ7» σε ηλικία 40 ετών.

ΜΑΪΚΛ ΤΖΟΡΝΤΑΝ
Το Μάρτιο του 1995 η επιστροφή του Μάικλ Τζόρνταν στα παρκέ, προκάλεσε φρενίτιδα ενθουσιασμού στους απανταχού φίλους τους μπάσκετ. Το «I’ m back» του «M.J.» ηχούσε γαργαλιστικά στα αυτιά ολόκληρου του αθλητικού κόσμου, τον οποίο είχε… στείλει αδιάβαστο ενάμιση χρόνο νωρίτερα με την αποχώρησή του από το χώρο του μπάσκετ και την είσοδό του σ’ αυτόν του μπέιζμπολ!

Ο κορυφαίος μπασκετμπολίστας όλων των εποχών και κατά πολλούς ο κορυφαίος αθλητής που γνώρισε ο πλανήτης γυρνούσε μπροστά στο κοινό που τον λάτρεψε για να προσφέρει πολλές ακόμα παραστάσεις! Η πρώτη επιστροφή συνοδεύτηκε από ένα δεύτερο «3-peat» και ένα ασύλληπτο -και ακατάρριπτο μέχρι σήμερα- ρεκόρ (72-10) για την ομάδα του Σικάγο (1996).

Τον Ιανουάριο του 1999 ο Τζόρνταν ανακοινώνει ξανά την αποχώρησή του από την αγωνιστική δράση, που όμως ούτε εκείνη έμελλε να είναι η οριστική! Με τη φανέλα των Ουάσιγκτον Ουίζαρντς πια, δίνει τις τελευταίες του παραστάσεις στα παρκέ του ΝΒΑ για δύο ακόμα σεζόν (2001-02, 2002-03), μέχρι που στις 13/3/2003, στη Φιλαντέλφια, είπε το τελευταίο «αντίο» κόντρα στους Σίξερς του Ευθύμη Ρεντζιά. Ευλογημένος αν μη τι άλλο ο Έλληνας σέντερ, που ήταν παρών σ’ αυτή την ιστορική στιγμη 

ΣΚΟΤΙ ΠΙΠΕΝ
Στα 42 του χρόνια, ο Σκότι Πίπεν είπε να κάνει μια μπασκετική περιοδεία στη… Σκανδιναβία! Το alter ego του Μάικλ Τζόρνταν στη χρυσή εποχή των Σικάγο Μπουλς, έπαιξε από ένα ματς με τη φινλανδική Torpan Pojat (σ.σ. στις 4 Ιανουαρίου 2008, σκοράροντας 12π.) και τη σουηδική Sundsvall, ενώ λίγο αργότερα έδωσε ρεσιτάλ όχι μόνο σε αγωνιστική απόδοση, αλλά κυρίως σε… εισπρακτική! Ο «Ινδιάνος» τσέπωσε ούτε λίγο ούτε πολύ 66.000 δολάρια για τα 30 λεπτά που αγωνίστηκε με τη φανέλα των Sundsvall Dragons! Η αλλιώς… 2.200 «πράσινα» το λεπτό! Φρόντισε πάντως να θυμίσει κάτι από το ένδοξο παρελθόν του, αφού είχε 21 πόντους, 12 ριμπάουντ, 6 ασίστ και 2 κλεψίματα…

ΝΤΕΝΙΣ ΡΟΝΤΜΑΝ
Ο… θεότρελος Ντένις είχε μια σειρά επιστροφών στην αγωνιστική δράση αφότου άφησε τους Ντάλας Μάβερικς, τον τελευταίο του «σταθμό» στο ΝΒΑ τη σεζόν 1999-2000. Θέλοντας προφανώς να δικαιολογήσει το προσωνύμιο «Rodzilla», το οποίο τον συνοδεύει από τα χρόνια των «κακών παιδιών» του Ντιτρόιτ, αποφάσισε να επιστρέψει το 2003 (σε ηλικία 40 ετών) στην ενεργό δράση στο αμερικανικό πρωτάθλημα του ABA. Αργότερα και μετά από… καριέρα σε τηλε-ριάλιτι και πλήθος εμφανίσεων όπου επιδιδόταν σε… αηδίες, μετείχε σε κάποια ματς του φινλανδικού πρωταθλήματος έναντι 15.000 δολαρίων έκαστο (!), ενώ στη συνέχεια έδωσε το «παρών» στη βρετανική λίγκα.

ΡΟΪ ΤΑΡΠΛΕΪ

Για τον Ρόι Τάρπλεϊ η μητέρα Φύση αποδείχθηκε ιδιαίτερα ευνοϊκή όσον αφορά στα σωματικά και δη μπασκετικά προσόντα, δεν ήταν όμως το ίδιο αβανταδόρικη στο… πνεύμα. Η αγαπημένη μυρωδιά του αείμνηστου πρώην άσου του Άρη, του Ολυμπιακού και του Ηρακλή, δεν ήταν του παρκέ και των αποδυτηρίων, αλλά αυτή του αλκοόλ (σ.σ. εξού και το προσωνύμιο Beeroy) και των ναρκωτικών ουσιών, που κατέστρεψαν μια καριέρα, η οποία διαφαινόταν λαμπρή στο ξεκίνημά της, στην πορεία ωστόσο παρέκκλινε και αντί για την κορυφή του ΝΒΑ τον οδήγησε σε κέντρα αποτοξίνωσης.

Ο καλύτερος 6ος παίκτης στο ΝΒΑ το 1987-88 με τη φανέλα των Μάβερικς σταμάτησε το 2001 σε ηλικία 37 ετών (σ.σ. 10 χρόνια αφότου η αμερικανική λίγκα τον απέβαλε εξαιτίας χρήσης κοκαΐνης), όντας -τότε- «γυρολόγος» των ευρωπαϊκών γηπέδων. Πέντε χρόνια αργότερα επιχείρησε να παίξει ξανά μπάσκετ, καταφέρνοντας τελικά να βρει μια θέση στο CBA με τα χρώματα του Michigan Mayhem. Αυτή ήταν και η τελευταία του επαφή με το άθλημα, στο οποίο ποτέ δεν μπόρεσε να δείξει τις πραγματικές δυνατότητες του αναμφισβήτητου ταλέντου του